|
|
Zbrojownia
Kałasznikow AK-47
Autor: Ciapos
Historia:
Prace nad karabinkiem na nabój pośredni rozpoczęto w Związku Radzieckim już na początu 1944r. Pierwsze dwa wzory skonstruował A.I.Sudajew. Równolegle z Sudajewem działali inni konstruktorzy radzieccy, a wśród nich Michał Timofiejewicz Kałasznikow. Zbudowany w 1946r. model karabinka jego pomysłu pomyślnie przeszedł badania wojskowe i poligonowe i stał się podstawą do ostatecznego wzoru broni, który w 1949r. został przyjęty do uzbrojenia pod nazwą 7,62 mm karabinek Kałasznikowa. W orginale rosyjskim nosi on nazwę awtomat Kałasznikowa i stąd jego skrótowe
oznaczenie AK.
W 1959 wprowadzono do uzbrojenia AKM który był udoskonaloną wersją AK47. W miarę upływu lat wszystkie kraje układu warszawskiego wprowadziły go jako podstawową broń piechoty. Wyjątkiem były Czechy które wprowadziły karabinek własnej konstrukcji o oznaczeniu wz. 58. Karabinek kałasznikowa produkowano i wykorzystywano w armiach Chin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Egipcie, Syrii, Jugosławii, Finlandii i wielu innych.
Wiele z tych państw wprowadziło modyfikacje do klasycznego modelu. Zdjęcia co ciekawszych umieszczam w dalszej części.
Budowa:
Układ automatyki z obrotowym zamkiem jest napędzany ciśnieniem gazów prochowych. Ciekawostką jest to że tłok gazowy jest połączony z suwadłem zamka. Mechanizm kurka jest napinany przez odrzucany do tyłu zamek, a umieszczona z prawej strony dźwignia wyboru rodzaju ognia, którą można przestawiać na strzelanie ogniem pojedyńczym lub ciągłym, przestawiona w położenie zabezpieczone pełni rolę bezpiecznika. Dźwignia ta, w położeniu zabezpieczonym, blokuje jednocześnie rączkę do przeładowania, pozwalając jedynie na krótki ruch umożliwiający sprawdzenie, czy do komory wprowadzono nabój. Standardowy kbk AK47 miał stałą kolbę drewnianą, ale wkrótce pojawił się AKS47 ze składaną kolbą metalową, która wygląda na skopiowaną z niemieckiego pistoletu maszynowego MP38. Obydwa modele produkowano najpierw w sposób trdycyjny, komora zamkowa była frezowana z kawałka stali.
Ten sposób wykonania gwarantował dużą wytrzymałość broni, ale był drogi i długotrwały, dlatego też wprowadzono zmiany konstrukcyjne. Stosując komorę zamkową wykonaną z zespawanych razem wyprasek stalowych, tak wykonana broń ma oznaczenie AKM (Modernizowany). Zaczęto ją produkować w 1959 r. Uproszczono również układ ryglowania. Zamek rygluje się w tulejce połączonej z końcem lufy, a nie jak wcześniej w komorze nabojowej. Inne udoskonalenia to zastąpienie okrągłych otworów na cylindrze gazowym walcowanymi rowkami oraz wprowadzenie dwóch tłoczonych rowków na korpusie
komory zamkowej służących jako prowadnice dla magazynka. Standardowy AKM, podobnie jak kbk AK47, ma kolbę drewnianą, a AKMS stalową składaną.
Dane AKM:
- Kaliber: 7,62 mm (radziecki M43)
- Lufa: 414 mm, 4 bruzdy, gwint prawoskrętny
- Długość: 876 mm
- Zasada działania: odprowadzenie gazów, zamek obrotowy spawany
- Masa (bez amunicji): 3,15 kg
- Pojemność magazynka: 30 (pudełkowy)
- Szybkostrzelność: 600 strz./min
- Prędkość wylotowa: 715 m/s
Zdjęcia ciekawszych modyfikacji AK47:
Karabin Valmet M76 - fińska wersja karabinka Kałasznikowa ze składaną kolbą metalową w postaci rury ze stopką. Celownik przesunięto na koniec komory zamkowej a muszkę na komorę gazową.
Węgierska odmiana karabinka Kałasznikowa. ADM-65 z kolbą składaną, dodatkowym chwytem przednim i urządzeniem wylotowym.
Chińska wersja Kałasznikowa Typ 56.
Chińska wersja karabinku Kałasznikowa z metalową kolbą składaną Typ 56-2.
Karabinek Kałasznikowa w wersji Lkm. Można go wyposażyć w 75 nabojowy magazynek bębnowy, 40 nabojowy magazynek
pudełkowy (na zdjęciu) lub w standardowy 30 nabojowy magazynek. Oznaczenie RPK.
Od Autora:
Cóż mogę napisać o Kałachu. Jedna z najlepszych konstrukcji broni automatycznej tego stulecia. Wyprodukowany w ok. 35 milionach egzemplarzy. Ulubiona broń wszelkich bojówek, organizacji paramilitarnych i komunistycznych partyzantek. O jego niezawodności krążą legendy i opinia że AK47/74 można wrzucić do oliwy, wytarzać w piasku, pierzu i żwirze, rozjechać walcem drogowym, polac benzyną i podpalić a po ugaszeniu i tak będzie działać. Niewiadomo ile w tych słowach jest prawdy ale trzeba przyznać że jest to broń ze specyficznym i niepowtarzalnym klimatem.
Źródła: Zdjęcia z mojego archiwum. Fragmenty z "Broń Strzelecka" Ian v. Hogg'a, "Automatyczna broń strzelecka" Stanisława Kochańskiego i innych książek.
|
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
)
)
)
)
)
)
)