Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 229 Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 231 Warning: pg_exec(): Query failed: ERROR: syntax error at end of input LINE 1: ...wiadomosci) as ilosc FROM wiadomosci WHERE id_main_parenta= ^ in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 232 Warning: pg_result() expects parameter 1 to be resource, boolean given in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 233
|
Zbrojownia Zeppelin ZSO 523 - Sześciosilnikowy ciężki samolot transportowy. Projekt. Autor: Ninja_Man Pod koniec 1942 roku pierwsze egzemplarze seryjne wielkiego samolotu transportowego Messerschmitt Me 323D "Gigant" rozpoczęły służbę operacyjną w rejonie Morza Śródziemnego w składzie KGr.z.b.V. 1./323. Pomimo prywitywnej konstrukcji, kiepskich osiągów i nienajlepszych własności pilotażowych samoloty te odegrały istotną rolę w dostarczaniu zaopatrzenia dla wojsk niemieckiego Africa Korps. Udział "Gigantów" w kampanii afrykańskiej wykazał wielką potrzebę posiadania przez Luftwaffe ciężkich samolotów transportowych zdolnych do przewożenia wielkogabarytowych ładunków (tzw. Großraumtransportflugzeug) i już w 1943 roku Reichsluftfahrtministerium (RLM) rozpoczęło poszukiwania jego następcy. Dalszy rozwój samolotu Me 323 prowadzony był wprawdzie w zakładach Messerschmitt, ale firma ta była obciążona wieloma zamówieniami na różne typy znacznie bardziej potrzebnych samolotów bojowych. RLM zwróciło więc uwagę na wytwórnię Luftschiffbau Zeppelin, która od wiosny 1943 roku produkowała na licencji Messerschmitta samoloty "Gigant" w wersji Me 323E-1. Firma Zeppelin nie miała wielkiego doświadczenia w budowie samolotów, mogła się natomiast pochwalić niekwestionowanymi osiągnięciami w konstruowaniu innego rodzaju wielkogabarytowych statków latających - sterowców. Zeppelin nawiązał więc współpracę z francuskim koncernem Société Nationale de Constructions Aéronautiques de Sud-Ouest (w skrócie SNCASO), który posiadał duże i w owym czasie praktycznie bezrobotne biuro konstrukcyjne. Wkrótce połączony zespół konstruktorów pod kierunkiem inżyniera Waltera Stendera z zakładów Zeppelin rozpoczął prace projektowe nad nowym ciężkim samolotem transportowym, któremu RLM przydzieliło oznaczenie typu ZSO 523 (skrót ZSO pochodził od nazw Zeppelin/SNCASO). Opracowany projekt wstępny ZSO 523-0 przewidywał, że będzie to ogromny sześciosilnikowy górnopłat o koncepcji konstrukcyjnej zbliżonej do Messerschmitta 323, ale o znacznie powiększonej masie i wymiarach. Obszerny kadłub o niemal prostokątnym przekroju i konstrukcji spawanej z rur stalowych był kryty sklejką i płótnem. Przestrzeń ładunkowa o objętości 280 m3 dostępna była przez odchylany o 110o w prawo przód kadłuba oraz tylną rampę ładunkową, którą tworzył opuszczany fragment podłogi w tylnej części kadłuba. Przedni wjazd umożliwiał załadunek np. czołgów lub pojazdów pancernych, a tylna rampa ładunkowa pozwalała na wjazd lżejszych pojazdów o masie do 2 ton (np. samochodów terenowych, ciężarówek, dział holowanych). Ponadto na suficie kabiny ładunkowej w odległości 1 m od siebie znajdowały się dwie ruchome wciągarki o uciągu 1 tony każda. Trzyczęściowe skrzydła składały się z prostokątnego centropłata o rozpiętości 32 m i stałej cięciwie 8 m oraz dwóch trapezowych części zewnętrznych o niewielkim wzniosie. Całkowita rozpiętość skrzydeł wynosiła 70 m i była ograniczona wielkością hali montażowej zakładów Zeppelin - i tak największej w całych Niemczech ! Na szczęście okazało się, że jest to również optymalna rozpiętość z punktu widzenia aerodynamiki. Skrzydła wsparte były w około 30% rozpiętości stalowymi zastrzałami. Usterzenie samolotu było wolnonośne z podwójnymi statecznikami pionowymi. Stateczniki poziome miały dodatni wznios 8o. Wierzchołek statecznika pionowego znajdował się na wysokości 11,25 m nad ziemią, czyli na wysokości około 3 piętra ! Do napędu tego giganta, którego maksymalną masę startową szacowano na blisko 100 ton, zastosowano sześć francuskich silników typu Gnôme-Rhône 18R o mocy po 1618 kW (2200 KM) każdy. Były one umieszczone w gondolach na krawędzi natarcia centropłata. Ciekawostką jest, że ich średnica była mniejsza niż grubość profilu centropłata ! Paliwo umieszczone było w sześciu wielkich zbiornikach w skrzydle o pojemności 3 tys. litrów każdy. Zbiorniki chronione były masą samouszczelniającą. Wielki samolot spoczywał na ośmiokołowym dwutorowym podwoziu, umieszczonym w specjalnych pylonach po bokach kadłuba. Koła miały wymiary 1650 × 600 mm, a całe podwozie było wciągane o 70 cm przy pomocy siłowników hydraulicznych. Wciąganie podwozia miało zastosowanie nie tylko w czasie lotu, ale również podczas załadunku samolotu, zmniejszając odległość między płytą lotniska a dolną krawedzią podłogi kadłuba. Podwozie umożliwiało starty i lądowania również z nieutwardzonych lądowisk, ale rozbieg i dobieg maszyny były bardzo długie. Bogato przeszklona wspólna kabina czteroosobowej załogi znajdowała się na grzbiecie przedniej części kadłuba, między odchylanym przodem kadłuba a krawędzią natarcia skrzydeł. Wejście do kabiny znajdowało się po lewej stronie kadłuba, około 5 m nad powierzchnią lotniska i prowadziło do niego 10 stopni umieszczonych na burcie kadłuba. Spodziewano się, że samolot ZSO 523-0 będzie miał znacząco lepsze osiągi niż Me 323E. Np. z ładunkiem 22 ton jego zasięg miał wynosić 2200 km, a maksymalny udźwig ponad 46 ton. Na odległość równą maksymalnemu zasięgowi Me 323E nowy samolot mógł dostarczyć aż 40 ton ładunku. Przy tym wszystkim jego normalna prędkość przelotowa ponad 300 km/h była znacząco wyższa od osiąganej przez "Giganta". Nie przewidywano uzbrojenia samolotu, przynajmniej w pierwotnym wariancie. Pracowano bowiem również nad dalszą wersją rozwojową (w ramach tzw. Entwicklungsstufe II) oznaczoną ZSO 523-A, z sześcioma silnikami typu Junkers Jumo 222A o mocy po 2500 KM każdy. Masa startowa tego wariantu miała przekroczyć 100 ton, a samolot miał być zdolny do przenoszenia o 8 ton ładunku więcej na taką samą odległość. Wyzwolenie Francji spod okupacji niemieckiej w lecie 1944 roku przerwało współpracę biur konstrukcyjnych Zeppelina i SNCASO. Wkrótce potem również firma Zeppelin odłożyła projekt transportowca ZSO 523 na półkę. Tym samym jeden z największych na świecie samolotów zaprojektowanych podczas II wojny światowej nigdy nie został zrealizowany nawet w postaci prototypu. Dane taktyczno-techniczne wersji ZSO 523-0 (projektowane):
|