|
|
Zbrojownia
PZL P.11c
Autor: Kamcio
PZL P.11 C byl podstawowym samolotem polskich eskadr myśliwskich od 1935 roku do konca kampanii wrześniowej. Został skonstruowany przez inż. Wsiewłoda Jana Jakimiuka, następcę Zygmunta Puławskiego, który zginął w wypadku lotniczym. Był on kontynuacja serii metalowych myśliwców projektowanych w latach 1929-1934 (P-i, P-6, P-7, P-8) i produkowany w Państwowych Zakładach Lotniczych na Okęciu w Warszawie. Od 1 września 1939 r. 109 myśliwców P. 11 C wraz z trzydziestoma P. 11 A i trzydziestoma P. 7A stawiło czoło hitlerowskiej Luftwaffe.
W okresie od 1 do 16 września 1939 r. piloci latający na tych samolotach zestrzelili 147 samolotów hitlerowskich, a uszkodzili 24 przy stratach własnych 118 maszyn. Największą ilość zestrzeleń nieprzyjacielskich samolotów w kampanii wrześniowej uzyskali: ppor. pilot Stanisław Skalski z 142 eskadry 6 zestrzeleń, ppor. pilot Hieronim Dudwal z 113 eskadry 4 zestrzelenia, ppor. pilot Czesław Główczyński z 162 eskadry 3,5 zestrzeleń oraz ppor. pilot Włodzimierz Gedymin z 131 eskadry 3,5 zestrzeleń. Na samolocie tego typu ppłk pilot Leopold Pamuła jako pierwszy w drugiej wojnie światowej taranując zniszczył samolot niemiecki. Po 16 września ewakuowano z kraju do Rumunli, Węgier i ZSRR 96 samolotów tego typu. Do chwili obecnej na swiecie zachowal się tylko jeden egzemplarz P. 11 C, który jest eksponatem w Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie. Samolot ten aktualnie jest oznakowany godłem 122 eskadry myśliwskiej z numerem faktycznym 2.
PZL P.11c jest to jednomiejscowy calkowicie metalowy górnopłat zastrzałowy na stałym podwoziu, z odkrytą kabiną. Kadłub o przekroju owalnym kryty gładką blachą duralową, podwozie główne stałe typu nożycowego, bezosiowe amortyzowane oraz stalowa płoza ogonowa. Koła podwozia zostały wyposażone w hamulce pneumatyczne. Płat nośny samolotu dwudzielny, o charakterystycznym zarysie spłaszczonej litery M tzw: "plat Puławskiego", lub "płat polski" pokryty drobnofalistą blacha duralowa typu Wibault. Płaty był wyposazony w lotki, był podparty za pomoca dwóch zastrzałów z każdej strony kadłuba. Usterzenie to dwa stateczniki poziome podparte pojedynczymi zastrzałami i ster kierunku, kryte blachą typu Wilbault.
- Dostawca: PZL, Polska
- Funkcja: samolot myśliwski
- Załoga: 1
- Na wyposażeniu od: 193
- Napęd: silnik Mercury VI S2, 9-cylindrowy chłodzony powietrzem o mocy maksymalnej 630 KM napędzał drewniane śmigło o stałym skoku firmy "Szomański"
- Wymiary:
- Rozpiętość skrzydeł: 10,72 m
- Długość: 7,55 m
- Wysokość: 2,85 m
- Pułap: 7500-8000 m
- Prędkość max: 390 km/h
- Zasięg: 550 km
- Uzbrojenie: 2 lub 4 karabiny wz.33 kalibru 7,9 mm. Ilość amunicji 500 szt na karbin kadłubowy i 300 sztuk na skrzydłowy. Synchronizator karabinów maszynowych strzelających poprzez śmiglo typu "Motolux". Samolot mógł być wyposażony w 4 wyrzutniki bombowe firmy "Światecki" (4x12,5 kg) umieszczone parami pod płatami nośnymi
|
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
)
)