|
|
Zbrojownia
F-82 G Twin Mustang
Autor: Szpila
Samolot F-82 Twin Mustang (Twin - podwójny) powinien był być znacznie wcześniej wyprodukowany niż to się stało tzn. równolegle z powstaniem samolotu myśliwskiego P51 Mustang. Mógłby wtedy on odegrać znaczną rolę w II wojnie światowej. W 1940 roku nie przewidywano, że za trzy lata potężne formacje bombowców będą bombardować terytorium III Rzeszy, Japonii i innych państw osi. Do osłony (eskorty) bombowce potrzebowały samolotów myśliwskich dalekodystansowych. Zadanie to z powodzeniem wykonywały myśliwce P38 Lightning czy P51 Mustang. Jednak udział w operacjach trwających dłużej niż 7 godzin ogromnie wyczerpywał pilotów. Zmęczeni piloci niejednokrotnie nie byli w stanie o własnych siłach opuścić kabiny.
Zaczęto wtedy myśleć o skonstruowaniu samolotu myśliwskiego przystosowanego do bardzo długich przelotów i mogącego pomieścić dwóch pilotów zmieniających się w czasie lotu. Po przejrzeniu wszystkich konstrukcji samolotów myśliwskich wybór padł na P51 Mustang. W listopadzie 1943 r. NAA złożyła oficjalną propozycję produkcji samolotu pod nazwą Twin Mustang. Miały to być dwa mustangi połączone ze sobą wspólnym skrzydłem centralnym i statecznikiem poziomym. Przed konstruktorami stał ogrom prac. Podstawową konstrukcję nowego samolotu oparto na Mustangu PSlH. Dobrą stateczność kierunkową zapewniono poprzez wydłużenie tylnej części dwóch kadłubów Mustangów o 145 cm, a płetwy stateczników pionowych znacznie powiększono. Zmieniono całe podwozie i wewnętrzne części skrzydeł. Ponieważ masa samolotu powiększyła się z 5448 kg do 10896 kg, znacznie zwiększono ilość zabieranego paliwa, 4 zbiorniki wewnętrzne umieszczono w skrzydłach i zabierały one 2180 1. Sekcja centralna płata została wzmocniona w celu przenoszenia ciężkich ładunków podwieszanych na jednym lub dwóch pylonach w tym odrzucanego zbiornika paliwa o pojemności 1173 litry. Skrzydła zewnętrzne także wzmocniono co pozwoliło na zamontowanie jeszcze dwóch pylonów na podobne ładunki. W centralnej części umieszczono również 6 karabinów MG 53-2 każdy po 440 naboi.
W miarę kończenia całego projektu nowy samolot wyglądał coraz bardziej imponująco. Łączył zalety bojowe swego pierwowzoru (P51 Mustang) z długotrwałością lotu potrzebną do eskortowania nad Japonię bombowców dalekiego zasięgu - Superfortec Boeing B-29. Pierwszy lot na tym samolocie wykonano 15 kwietnia 1945 r. Masa samolotu z pełnym wyposażeniem bojowym wynosiła 8671 kg (bez uzbrojenia dodatkowego i zbiorników dodatkowych) prędkość 775,5 km/h na wysokości 7655 m, a zasięg bez zbiorników dodatkowych wynosił 2236 km. Mając takie możliwości Twin Mustang imponował zarówno w powietrzu jak i na ziemi. Mógł przewozić dużą liczbę karabinów, bomb i rakiet. Siłę ognia sześciu karabinów w centralnej części płata wzmocniono jeszcze przez dodanie ośmiu karabinów podwieszonych w zasobniku.
Ponieważ wojna zbliżała się już ku końcowi, samolot ten już nie był tak potrzebny i produkcję jego znacznie ograniczono. Pierwszy powojenny budżet USA na rozwój sił lotniczych był bardzo skromny i przewidywał wyprodukowanie 250 Twin Mustangów. Należało do nich 100 myśliwców bombardujących P82E, 100 myśliwców nocnych P82F i 50 myśliwców nocnych P82G i na tym produkcję zakończono. W 1948 roku zmieniono oznaczenie wojskowe samolotu z P-82 na F-28. W tym czasie F-82 były głównie wykorzystywane do lotów osłonowych razem z bombowcami B-29 oraz jako myśliwce nocne. W nocy F-82 znaczniej lepiej i szybciej wykonywały swoje zadania niż myśliwce P-61 Black Widow. Przykładem możliwości Twin Mustanga jest np. fakt iż w nocy z 27 na 28 lutego 1947r. myśliwiec P-82B "Betty Jo" w ciągu około 15 godzin przeleciał bez lądowania z Hawajów do Nowego Jorku. W czasie przelotu samolot ten wykorzystywał maksymalną moc ciągłą i pokonał odległość 8127 km przy średniej prędkości 550 km/h. Był to najdłuższy przelot bez lądowania dokonany na myśliwcu z silnikiem tłokowym.
Jedną z wersji ciężkiego samolotu myśliwskiego Twin Mustang jest F-82 G wyposażony w duży radar SCR-720C, umieszczony pod centralnym płatem. Pełna masa startowa z dodatkowym uzbrojeniem tej wersji Twin Mustanga zwiększyła się do 11898 kg. Samoloty F-82 G pomalowane na czarno służyły w jednostkach stacjonujących na Pacyfiku począwszy od 347 Grupy Myśliwskiej. W dniu 25 czerwca 1950 r. kiedy rozpoczęła się Wojna Koreańska, 347 Grupa Myśliwska miała dwa dywizjony Twin Mustangów w Japonii i jeden na Okinawie. Weszły one do akcji w ciągu 24 godzin, startując z bazy AB Itazuke, skąd mogły dotrzeć do każdego zakątka Półwyspu Koreańskiego. Już w czasie pierwszych dni wojny samoloty F-82 G z 347 Grupy odniosły pierwsze zwycięstwa i tak 27 czerwca zestrzeliły nieprzyjacielskie samoloty: Ławoczkin Ła-7, Jakowlew Jak 9 i Jak 11. Przez cały okres Wojny Koreańskiej F-82 latały zarówno w dzień jak i w nocy biorąc głównie udział w akcjach szturmowych, w których spisywały się znakomicie. W 1953 zakończyła się Wojna Koreańska. W tym też roku odbył się ostatni lot samolotu F-82 G Twin Mustang z 449 dywizjonu (AW) stacjonującego w AFB Ladd na Alasce.
- Dostawca: North American, USA
- Funkcja: Myśliwiec
- Załoga: 2
- Na wyposażeniu od: 1945 r.
- Napęd: silnik tłokowy Alison V-1710 134/145
- Wymiary:
- Rozpiętość skrzydeł: 15,62 m
- Powierzchnia nośna: 124,36 m2
- Długość: 11,91 m
- Wysokość: 4,22 m
- Masa własna: 7 263 kg
- Normalna masa startowa: 11 755 kg
- Pułap: 12 200 m
- Prędkość max: 740 km/h
- Promień działania bojowego: 1 600 km
- Uzbrojenie: 6 karabinów MG 53-2 z zapasem amunicji 440 naboi każdy
|
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
)
)
