Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 229 Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 231 Warning: pg_exec(): Query failed: ERROR: syntax error at end of input LINE 1: ...wiadomosci) as ilosc FROM wiadomosci WHERE id_main_parenta= ^ in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 232 Warning: pg_result() expects parameter 1 to be resource, boolean given in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 233 PzKfw VI Tiger - monografia - Cybernetyczna Gildia Strategów
[rysunek] [rysunek]  
Logo Mapa

  [rysunek]  
Strona główna
Autorzy
O stronie
Regulamin
Pobór
Faq
Stratedzy
  
Aktualności
Akademia
Taktyka i strategia
Armie świata
Technika
Zbrojownia
Słynne postacie
Odznaczenia
Terroryzm
Galeria
Kantyna
Leksykon
Biblioteka
Forum dyskusyjne
Linki
 
     




Copyright © 1997 - 2002
Cybernetyczna Gildia Strategów.

Wszelkie prawa zastrzeżone.
All rights reserved.
Hosting: Dualcore.pl

Sponsor:
Program do pożyczek

Blog technologiczny

Zbrojownia

PzKpfw VI Sd Kfz 181 Ausf E 'Tiger I'

Autor: Mike

Tiger I Jeśli można byłoby wymienić jeden czołg jako najbardziej znany czołg II wojny światowej to bezsprzecznie zostałby nim PzKpfw VI E "Tiger". Dla laików nieobeznanych z historią II wojny światowej każdy niemiecki czołg staje się Tygrysem, który to reprezentuje niemiecką broń pancerną podobnie jak nazwa MIG jest synonimem każdego samolotu rosyjskiego. Po walkach roku 1941 gdzie niemieckie wozy bojowe były niszczone przez nowoczesne rosyjskie czołgi typu KW-1 i T-34 , Hitler został owładnięty ideą produkowania ciężkich czołgów.

Historia Tygrysa zaczyna się w roku 1940 kiedy to zakłady Henschel otrzymały zamówienie na zbudowanie prototypu czołgu który w przyszłości miałby wspierać czołgi średnie PzKpfw III i IV, tak powstał VK 3001 (H) oraz próbna konstrukcja z zakładów Porscha VK3001 (P).

Pojazdy posiadały podobną masę około 30 t, ciekawostką jest natomiast konstrukcja Porscha gdzie po raz pierwszy zastosowano system napędu spalinowo-elektryczny (dwa silniki gaźnikowe napędzały generatory które dostarczały prąd do silników elektrycznych poruszających gąsienice).

W roku 1941 Hitler zmienił koncepcje budowy nowego czołgu, miał być to ciężki czołg przełamania który na szpicy atakujących wojsk pancernych miał niszczyć umocnienia i czołgi przeciwnika a jednocześnie jego gruby pancerz miał chronić załogę przed działami obrony ppanc.

Powstały prototypy VK 4501(H) i VK4501(P), które walczyły o wprowadzenie do produkcji seryjnej. Końcową walkę wygrał po testach poligonowych produkt zakładów Henschla, wprawdzie VK4501(P) prezentował wiele nowinek technicznych lecz VK4501(H) był bardziej niezawodny. Hitler nie mógł pogodzić się z przegraną swojego ulubieńca profesora Porscha lecz na szczęście w końcu zgodził się z werdyktem komisji technicznej a kadłuby VK4501(P) przekonstruowano na działa samobieżne (8,8 cm Pak 43/2 Sturmgeschutz "Ferdinand-Elefant").

PzKpfw VI "Tiger I" - Produkowane czołgi Tygrys można podzielić na trzy serie:

  • wczesna (modyfikacja VK4501, nowe gąsienice, wyrzutniki świec dymnych)
  • średnia (zmodyfikowano wieżę powiększając właz boczny, dodano wyrzutnik min typu "S", nowy silnik )
  • końcowa (nowy typ wieżyczki stosowany w PzKpfw V i PzKpfw VI B "Tiger II" dodatkowe opancerzenie celownika, od 1944 nowy celownik TZF 9C)

Pierwsze 250 czołgów zostało wyposażone w silniki typu Maybach HL 210P30 o mocy 478 kW (600 KM), jednak te silniki okazały się za słabe i od maja 1943 roku czołgi miały wbudowane silniki Maybach HL 230P45 o mocy 515 kW (700 KM) które napędzały gąsienice bojowe o szerokości 725mm, prędkość czołgu w terenie wynosiła około 12 km/h a na drodze 40 km/h zasięg na drodze wynosił 100km a w terenie około 60 km, uzbrojony był działo 8,8 cm KwK 36 L/56, była to doskonała broń i stanowiła największy atut "Tygrysa".

Amunicja do działa 88mm dzieliła się na dwa podstawowe typy:

  • przeciwpancerne (PzGr 39 APCB oraz pociski z rdzeniem wolframowym PzGr40)
  • burzące (SprGr 34 HE)

Celowniki optyczne TZF 9B a następnie TZF 9C pozwalały na natychmiastowe otwarcie ognia do celów w odległości do 1200m, powyżej 1200 m konieczne było wprowadzenie poprawek, bardzo dużym atutem czołgu była prędkość obrotu wieży.

Przebijanie pancerza przez pociski działa 88 mm

Typ
Pzgr 39
Pzgr 40
Waga pocisku
10.2 kg
7.3 kg
Prędkość początkowa
773 m/s
930 m/s
Odległość
 
100m
120 mm
171mm
500m.
110 mm
156 mm
1000m.
99 mm
138 mm
1500m. 
91 mm
123 mm
2000m.
83 mm
110 mm

Podstawowe dane techniczne:

  • Rok wprowadzenia do seryjnej produkcji - sierpień 1942
  • Masa bojowa - 55 t
  • Załoga - 5 osób
  • Długość - 6.8 m.
  • Szerokość - 3.7 m.
  • Wysokość - 2.9 m
  • Zasięg: 100km w terenie około 60km
  • Opancerzenie:
    • Kadłub
      • przód - 106 mm
      • boki - 80 mm
      • tył - 81 mm
    • Wieża
      • przód - 138 mm
      • boki - 80 mm
      • tył - 80 mm
  • Działo: 8,8 cm KwK 36 L/56 kalibru 88mm
    • prędkość początkowa pocisku 773 m/s
    • masa pocisku - 10,2 kg

Pierwsza walka w której brały udział Tygrysy, miała miejsce na wschód od Leningradu w pobliżu wioski Mga. Hitler zdecydował się wprowadzić tam po raz pierwszy Tygrysy (502 sHPzAbt), gdyż był zdania że ich siła ognia pozwoli zastąpić brak piechoty w tym rejonie. Tak to wydarzenie opisuje generalny inspektor wojsk pancernych gen. Heinz Guderian ("Wspomnienia żołnierza" - Warszawa w. Bellona 1991)

"We wrześniu 1942 roku po raz pierwszy wprowadzono do akcji Tygrysy. Doświadczenie nabyte w pierwszej wojnie światowej uczyło, że przy wprowadzaniu nowych środków walki trzeba się uzbroić w cierpliwość i czekać z tym tak długo, aż będzie zapewniona ich masowa produkcja a więc i masowe użycie. Już w pierwszej wojnie światowej Francuzi i Anglicy, przedwcześnie wprowadzając do akcji swe czołgi małymi partiami, zmarnowali szansę osiągnięcia wielkiego sukcesu. Sam też często o tym mówiłem i pisałem.

Hitler wiedział o tych faktach, mimo to nie mógł opanować niecierpliwości, chciał jak najprędzej wypróbować swój nowy atut. Na domiar złego wybrał do tego zupełnie podrzędne zadanie, a mianowicie lokalny atak w całkowicie nieodpowiednim terenie - w bagnistych lasach pod Leningradem, gdzie ciężkie czołgi mogły tylko w pojedynczej kolumnie posuwać się przesiekami i przez to wpadały prosto pod lufy dział ppanc, których przeciwnik oczywiście nie omieszkał ustawić wzdłuż tych dróg. Ponieśliśmy wskutek tego ciężkie straty, których można było uniknąć i zdradziliśmy przedwcześnie tajemnicę posiadania tego środka bojowego."

Wszystkie cztery Tygrysy prawie natychmiast uległy uszkodzeniom, trzy z nich udało się odholować do własnych lini, ale jeden trzeba było zniszczyć by nie dostał się w ręce Rosjan. Do roku 1944 wiele wad fabrycznych usunięto.

W Normandii niewielka liczba Tygrysów była w stanie doprowadzić wręcz do pogromów alianckich jednostek pancernych. Jedno z największych zwycięstw pancernych II wojny światowej miało miejsce 13 czerwca niedaleko miejscowości Villers Bocage, gdzie pięć Tygrysów powstrzymało atak brytyjskiej 7 Dywizji Pancernej. Tygrysy z 101 Batalionu Czołgów Ciężkich SS dowodzone przez Michaela Wittmana (w czasie wojny zniszczył 141 czołgów oraz około 130 dział ppanc., zginął w sierpniu pod Cintheauxlas Garcelles) zaatakowały brytyjską kolumnę pancerną od czoła. Kompania czołgów Wittmana zniszczyła około 25 czołgów oraz 30 innych wozów, po czym wycofała się nie draśnięta.

Tabele przebijania pancerza w teoretycznej walce między Tygrysem a Churchilem, Crommwelem, Shermanem A2, Shermanem A4, T-34/85 i JS-2.


Tiger vs. Cromwell & Churchill


Tiger I vs. Cromwell Cromwell vs. Tiger I Tiger I vs. Churchill Churchill vs. Tiger I
(8.8cm KwK) (75mm M3) (8.8cm KwK) (75mm M3)
Przód: wieża 2,000m 0m 1,700m 0m
Jarzmo  2,700m 0m 1,400m 0m
Stanowisko kierowcy 3,500m 0m 1,300m 0m
Przód  2,500m 0m 1,100m 0m
Bok: wieża 3,400m 100m 1,700m 100
Bok nad gąsienicami 3,500m 100m 3,000m 100m
Bok kadłuba 3,500m 900m 3,000m 900m
Tył: wieża 100m 2,600m 100m 2600m
Tył 3,500m 0m 3,500m 0m

Tiger vs. Sherman A2 & Sherman A4


Tiger I vs. Sherman A2 Sherman A2 vs. Tiger I Tiger I vs. Sherman A4 Sherman A4 vs. Tiger I
8.8cm KwK 75mm M3 8.8cm KwK 76mm M1A1
Przód: wieża 1,800m 0m 1,800m 700m
Jarzmo  200m 0m 200m 100m
Stanowisko kierowcy 0m 0m 0m 600m
Przód  2,100m 0m 2,100m 400m
Bok: wieża 3,500m 100m 3,500m 1,800m
Bok nad gąsienicami 3,500m 100m 3,500m 1,800m
Bok kadłuba 3,500m 900m 3,500m 3,200m
Tył: wieża 3,500m 100m 3,500m 1,800m
Tył 3,500m 0m 3,500m 1,700m

Tiger I vs. T 34/85 & JS 2


Tiger I vs. T 34/85 T 34/85 vs. Tiger I Tiger I vs. JS 2 JS 2 vs. Tiger I
8.8cm KwK 85mm S53 8.8cm KwK 122mm A19
Przód: wieża 1,400m 500m 100m 1,500m
Jarzmo  400m 0m 100m 500m
Stanowisko kierowcy 100m 300m 100m 1,300m
Przód  100m 200m 300m 1,000m
Bok: wieża 2,200m 1,600m 1,000m 2,9000m
Bok nad gąsienicami 2,100m 1,600m 1,000m 2,9000m
Bok kadłuba 3,500m 2,900m 1,500m 3,500m
Tył: wieża 3,200m 1,600m 100m 2,900m
Tył 2,100m 1,500m 300m 2,700m

Niemiecki batalion czołgów ciężkich (Heeres schwere Panzer Abteilung - sHPzAbt).

Podstawowa struktura batalionu czołgów ciężkich (1944 r) obejmowała kompanię sztabową i trzy kompanie czołgów. Każda z kompani czołgów składała się z sekcji sztabowej i trzech plutonów po cztery czołgi. Sekcja sztabowa składała się z dwóch czołgów, dlatego też cala kompania posiadała 14 wozów. Do roku 1943r bataliony posiadały praktycznie tylko po dwie kompanie, teoretycznie według etatu KStN 1150d w skład batalionu wchodziło 20 czołgów PzKfw VI i 26 czołgów PzKfw III.

Organizacja kompanii sztabowej obejmowała jednostkę dowodzenia batalionem i szereg specjalistycznych plutonów isekcji. Te oddziały wyspecjalizowane przydzielano w razie potrzeby pozostałym kompaniom. Od 1943 r w kompaniach czołgów stosowano jednolity skład czołgowy plutonów w celu ułatwienia konserwacji i dystrybucji części zamiennych.

Regulamin walki batalionu czołgów ciężkich opracowany w 1943r bezwzględnie zaleca przeprowadzenie dokładnego rozpoznania przed atakiem, natomiast bez wykonywania rozpoznania jednostka mogła jedynie kontratakować, lecz w takim wypadku określona była głębokość działania. Jednostki Tygrysów stanowiły swoistą "straż pożarną" dowódców korpusów i armii, którzy przerzucali je na zagrożone odcinki frontu.