Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 229 Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 231 Warning: pg_exec(): Query failed: ERROR: syntax error at end of input LINE 1: ...wiadomosci) as ilosc FROM wiadomosci WHERE id_main_parenta= ^ in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 232 Warning: pg_result() expects parameter 1 to be resource, boolean given in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 233 Ciężkie dziaÅ‚o samobieżne Ferdinand - Cybernetyczna Gildia Strategów
[rysunek] [rysunek]  
Logo Mapa

  [rysunek]  
Strona g³ówna
Autorzy
O stronie
Regulamin
Pobór
Faq
Stratedzy
  
Aktualno¶ci
Akademia
Taktyka i strategia
Armie ¶wiata
Technika
Zbrojownia
S³ynne postacie
Odznaczenia
Terroryzm
Galeria
Kantyna
Leksykon
Biblioteka
Forum dyskusyjne
Linki
 
     




Copyright © 1997 - 2002
Cybernetyczna Gildia Strategów.

Wszelkie prawa zastrze¿one.
All rights reserved.
Hosting: Dualcore.pl

Sponsor:
Program do po¿yczek

Blog technologiczny

Zbrojownia

Ciê¿kie dzia³o samobie¿ne Ferdinand (Elefant)

Autor: Paco

Historia

Ciê¿kie dzia³o samobie¿ne Ferdinand (Elefant) W pierwszych miesi±cach kampanii rosyjskiej dowództwo Wehrmachtu licz±c na rych³e zwyciêstwo nie przywi±zywa³o zbyt wielkiej wagi do sprawy zniwelowania technicznej przewagi nowych typów sowieckich czo³gów ciê¿kich i ¶rednich. Po klêsce pod Moskw± zagadnienie to sta³o siê priorytetem. W przyjêtym wówczas programie modernizacji wojsk pancernych znalaz³o siê miêdzy innymi ciê¿kie dzia³o samobie¿ne, potê¿nie opancerzone i uzbrojone w najlepsze ówczesne dzia³o przeciwpancerne - s³ynn± "88". Do budowy tego pojazdu wykorzystano skonstruowane przez prof. F. Porschego podwozie prototypu ciê¿kiego czo³gu VK 4501 (P). Ustawiono na nim 88 mm armatê Pak 43 L/71 (wyd³u¿ona wersja armaty "Tygrysa"). Jej parametry pozwala³y na zwalczanie praktycznie ka¿dego czo³gu alianckiego z odleg³o¶ci 2 000 m. Armatê umieszczono w nieruchomej wie¿y usytuowanej z ty³u kad³uba chronionej z przodu 200 mm (!) p³yt± pancern±. Poniewa¿ pojazd przekracza³ zak³adan± masê planowane opancerzenie przodu kad³uba zredukowano z 200 do 100 mm. Za³o¿enia taktyczne dla ciê¿kiego dzia³a samobie¿nego przewidywa³y, ¿e bêdzie ono towarzyszy³o czo³gom w drugiej linii, likwiduj±c z du¿ych odleg³o¶ci stanowiska artylerii przeciwpancernej, umocnienia czy ostrzeliwuj±c ugrupowania pancerne. W zwi±zku z tym w uzbrojeniu "Ferdinanda" (oficjalna nazwa od 6 lutego 1943) pominiêto karabiny maszynowe. Za³oga posiada³a wprawdzie 1 km MG34, ale przewo¿ony wewn±trz pojazdu. Nowe dzia³o samobie¿ne przyjêto do uzbrojenia 22 wrze¶nia 1942 zak³adaj±c produkcjê 90 egzemplarzy. Zadanie to zlecono zak³adom Nibelungwerke w St. Valentin.

Dzia³o samobie¿ne Ferdinand - dane techniczne
Masa bojowa: 65.000 kg
Wymiary: d³ugo¶æ 814 cm, wysoko¶æ 280 cm, szeroko¶æ 338 cm
Za³oga: 6 osób
Uzbrojenie: 1 armata 88 mm KwK43/1 L/71
Opancerzenie: kad³ub - przód 100mm, boki i ty³ 80 mm, wie¿a - przód 200mm, boki i ty³ 80 mm
Napêd: silnik ga¼nikowy Maybach HL 120 530 KM
Osi±gi: prêdko¶æ maksymalna po drodze 20 km/h, pokonywane przeszkody wzniesienia 22 st., rowy 264 cm brody 100 cm


Ciê¿kie dzia³o samobie¿ne "Ferdinand"

Zaplanowan± seriê ukoñczono w czerwcu 1943 r. Wyposa¿ono w nie nowo sformowany 656 pu³k ciê¿kich dzia³ pancernych. Po zakoñczeniu szkolenia pu³k przydzielono Grupie Armii "¦rodek", szykuj±cej siê do operacji "Cytadela". Debiut bojowy od razu potwierdzi³ najwy¿sze walory uzbrojenia i opancerzenia. "Ferdinandy" okaza³y siê praktycznie niewra¿liwe na standardowe ¶rodki sowieckiej obrony przeciwpancernej. Jedynie ciê¿kie dzia³o samobie¿ne SU-152 potrafi³o je zwalczaæ strzelaj±c w pancerz czo³owy z odleg³o¶ci nie wiêkszej ni¿ 500 m. Najwy¿sze oceny zebra³a armata, pozwalaj±ca niszczyæ praktycznie ka¿dy wykryty cel poza zasiêgiem skutecznego ognia przeciwnika. Wraz z wej¶ciem w g³±b sowieckiej obrony obok tych zalet "Ferdinandy" ujawni³y powa¿ne wady. Ogromnym problemem by³ brak km do bezpo¶redniej obrony. W sytuacji, kiedy w³asna piechota zalega³a pod ogniem przeciwnika "Ferdinandy" stawa³y siê ³atwym ³upem grup niszczycieli czo³gów. Próbowano temu zaradziæ miêdzy innymi instaluj±c prowizorycznie sprzê¿ony z armat± km lub platformê z ty³u kad³uba dla przewozu "desantu". By³y to jednak rozwi±zania ca³kowicie nieskuteczne. Do sporych strat przyczyni³ siê brak dostosowanych do masy "Ferdinanda" ¶rodków ewakuacyjnych. Olbrzymia masa utrudnia³a nawet niewielkie naprawy na polu walki. W razie nieprzyjacielskiego kontrataku trzeba by³o wysadzaæ uszkodzone pojazdy. Sporych problemów przysparza³o powa¿nie przeci±¿one podwozie, powoduj±ce liczne awarie. Powszechnie krytykowano bardzo nisk± prêdko¶æ oraz s³abe osi±gi terenowe. Piêt± achillesow± okaza³a siê beznadziejna zwrotno¶æ. O ile na d³ugich dystansach "Ferdinand" bezdyskusyjnie królowa³ to w "zwarciu" ³atwo by³o go zniszczyæ ogniem flankowym (z 300 - 500 m. armata 76,2 mm sowieckiego T-34 przebija³a boczny pancerz).


"Ferdinand" zniszczony pod Kurskiem

Bior±ce udzia³ w bitwie pod Kurskiem "Ferdinandy" zada³y przeciwnikowi du¿e straty (wed³ug w³asnych ocen min. 505 czo³gów). 656 pu³k straci³ jednak bezpowrotnie prawie 40 pojazdów, a z 50 ocala³ych prawie po³owa wymaga³a remontu. By³o to przede wszystkim rezultatem niew³a¶ciwej taktyki u¿ycia nowych dzia³ samobie¿nych. "Ferdinandy" skonstruowane z my¶l± o walce na dalekich dystansach u¿ywano jako dzia³a szturmowe.

Wnioski z bitwy pod Kurskiem zadecydowa³y o modernizacji "Ferdinandów". Przeprowadzono j± w lutym i marcu 1944 r. w macierzystych zak³adach Nibelungwerke . Najwa¿niejsz± zmian± by³o zamontowanie z przodu kad³uba obs³ugiwanego przez radiotelegrafistê km MG-34. Aby daæ dowódcy lepsze mo¿liwo¶ci obserwacji pola walki wyposa¿ono go w wie¿yczkê dowodzenia. Wzmocniono opancerzenie przodu (instaluj±c dodatkow± p³ytê 100 mm) oraz do³u kad³uba. Zmieniono tak¿e typ g±sienic. To tego standardu przebudowano 48 dzia³ obdarzonych odt±d nazw± "Elefant".


Ciê¿kie dzia³o samobie¿ne "Elefant"

"Elefant" - widok z boku

Zmodernizowane pojazdy wziê³y udzia³ min. w walkach pod Anzio we W³oszech a tak¿e na Ukrainie i wschodnich terenach Polski. 4 ostatnie "Elefanty" wziê³y udzia³ w kwietniu 1945 roku w walkach na przedpolu Berlina.


"Elefant" zniszczony we W³oszech

W po³owie 1943 r. rozpoczêto prace nad ci±gnikiem ewakuacyjnym dla "Ferdinandów". Najprawdopodobniej wykonano tylko trzy pojazdy oznaczone jako Bergetiger (P).


Wóz pogotowia technicznego Bergetiger (P)

Ocena

Dzia³o samobie¿ne "Ferdinand-Elefant" by³o jedn± z najciekawszych konstrukcji pancernych II w.¶. Z pewno¶ci± nie by³ to jednak pojazd najlepszy w swej klasie. Cen± za potê¿ny pancerz i znakomit± armatê by³y wyj±tkowo s³abe osi±gi, rozliczne problemy z przeci±¿onym podwoziem oraz fatalna zwrotno¶æ. Ogromna masa i wi±¿±cy siê z tym brak ¶rodków ewakuacyjnych by³y po¶rednio przyczyn± niepotrzebnie wysokich strat. Pomijaj±c ju¿ inne problemy by³o tych dzia³ najzwyczajniej zbyt ma³o, by mog³y odegraæ znacz±c± rolê w historii ostatnich lat II wojny ¶wiatowej. Pozosta³a tylko legenda smoka o wyj±tkowo grubej skórze, zdolnego zabiæ zanim bêdziesz mia³ szansê go dostaæ...