Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 229 Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 231 Warning: pg_exec(): Query failed: ERROR: syntax error at end of input LINE 1: ...wiadomosci) as ilosc FROM wiadomosci WHERE id_main_parenta= ^ in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 232 Warning: pg_result() expects parameter 1 to be resource, boolean given in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 233
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
|
Zbrojownia Samochód Pancerny wz. 34 Autor: Paco ![]() Historia
W połowie lat 30-tych armia polska dysponowała około 50 samochodami pancernymi. Była
to prawdziwa mozaika różnych typów, pochodzących po części ze zdobyczy wojennej lub
powojennych zakupów oraz nielicznej produkcji własnej. Ponieważ modernizacja
posiadanego sprzętu raczej nie wchodziła w rachubę zdecydowano się na zakup nowej
konstrukcji. W tym celu w 1928 r. wysłano do Francji specjalną komisję gen. S.
Wróblewskiego. Ponieważ przedstawione polskim ekspertom konstrukcje wzbudziły
zbyt wiele zastrzeżeń zdecydowano się na zakup około 160 półgąsienicowych podwozi
firmy Citroën - Kegresse B-10 (wsławione rajdem przez Saharę na
przełomie 1922 i 1923 r). 90 miało być przebudowanych na samochody pancerne polskiej
konstrukcji. Reszta miała otrzymać nadwozia ciężarowe.
![]() Samochód pancerny wz. 28
Samochód pancerny wz. 28 - dane techniczne
W trakcie produkcji w poszczególnych seriach wprowadzano drobne innowacje. Zmieniono
między innymi liczbę otworów obserwacyjnych w wieży i kadłubie, konstrukcję jarzma
dla broni oraz pancerną osłonę wentylacyjną na wieży. Bez powodzenia próbowano
także stosować przednie koła z ogumieniem pneumatycznym.
Samochód pancerny wz.34 - dane techniczne
![]() Samochód wz. 34 z przodu W 1939 roku wystawiono 11 szwadronów samochód pancernych (po 7 samochodów) wchodzących w skład samodzielnych dywizjonów pancernych przedzielanych do poszczególnych brygad kawalerii. W pierwszych dniach kampanii samochody pancerne wz. 34 oddały spore usługi walczącym oddziałom prowadząc rozpoznanie i sporadycznie wspierając kontrataki. Jednak już po kilku dniach stany oddziałów zaczęły się w dramatycznym tempie zmniejszać. Szczególne żniwo zbierały straty marszowe. Sprzęt wyeksploatowany do granic możliwości w warunkach pokojowego szkolenia nie wytrzymywał działania w wojennych realiach braku normalnego zaplecza technicznego. Wiele samochodów zginęło też z braku paliwa bądź grzęznąc na polskich bezdrożach i brodach. Do końca kampanii dotrwały tylko samochody 91 dywizjonu pancernego Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Ocena
W chwili wybuchu
wojny samochód pancerny wz. 34 był konstrukcją dramatycznie
przestarzałą. Zbyt słabe było opancerzenie, wrażliwe nawet na przeciwpancerną
amunicję broni maszynowej. Szczególnie niebezpieczny był zupełny brak dolnego
pancerza. Podłoga z desek nie stanowiła żadnej ochrony nawet przed zwykłym granatem
ręcznym. Co gorsza praktycznie uniemożliwiało to pokonywanie przeszkód wodnych. Na
szlakach wrześniowego odwrotu nawet płytki bród okazywał się śmiertelną pułapką.
Zbyt słabe, nawet jak na pojazd rozpoznawczy było uzbrojenie. Nawet egzemplarze
wyposażone w działka (1/3 ogółu) ze względu na mizerne parametry uzbrojenia miały
marne szanse w konfrontacji z niemieckim sprzętem pancernym (chyba że działały z
zasadzki na najbliższe odległości). Jakby tego było mało wobec braku km. w starciu z
piechotą wymagały osłony reszty plutonu. Doskwierał brak radiostacji znacznie
opóźniający przekazywanie wyników rozpoznania. Poważne problemy powodowała także
niska sprawność terenowa. Zbyt wysoki i za wąski samochód źle radził sobie w
pofałdowanym terenie (tendencje do wywracania się). W zasadzie była to konstrukcja
wybitnie drogowa. |