Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 229 Warning: pg_result(): Unable to jump to row 0 on PostgreSQL result index 5 in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 231 Warning: pg_exec(): Query failed: ERROR: syntax error at end of input LINE 1: ...wiadomosci) as ilosc FROM wiadomosci WHERE id_main_parenta= ^ in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 232 Warning: pg_result() expects parameter 1 to be resource, boolean given in /usr/home/lapti/domains/strategie.com.pl/public_html/keywords/keywords.php on line 233
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
|
|
Zbrojownia BMP-3 Autor: Hamilkar ![]()
Sądzę, że warto wspomnieć iż pomysł skonstruowania pierwszego bwp zrodził się w głowie dowódcy francuskich oddziałów pancernych pułkownika Estienne. Miało to miejsce w roku 1917. Pojazd, zbudowany na podwoziu traktora i uzbrojony w jedno działko 37 mm i dwa km, ciągnąć miał za sobą przyczepkę w której znajdowałoby się 20 żołnierzy. Konstrukcja taka zapewniała by to, co jest głównym zadaniem obecnych bwp: bezpieczniejszy dowóz żołnierzy na pole walki i wsparcie ich ogniem uzbrojenia pokładowego. Pomysł ten nie doczekał się jednak realizacji. W 1918, w ramach modernizacji czołgu "Mark" V, Anglicy wyprodukowali około 600 pojazdów "Mark" V*, uzbrojonych w dwa działa 57 mm i cztery km, do przewozu oddziału złożonego z 25 żołnierzy piechoty. Niestety, pojazdy te nie zdążyły już jednak wejść do służby. I Wojna Światowa się zakończyła. W okresie międzywojennym i podczas II Wojny Światowej nie skonstruowano pojazdu, który by odpowiadał wymogom stawianym obecnie przed bwp: uzbrojenie pokładowe składające się z przynajmniej 2 systemów, możliwość prowadzenia ognia przez żołnierzy ze środka pojazdu (obecnie nie zawsze stosowana), odporność na ogień nieprzyjaciela - przynajmniej z broni strzeleckiej, zdolność pokonywania przeszkód wodnych, możliwość współdziałania ze współczesnymi sobie czołgami. Coś drgnęło dopiero w latach pięćdziesiątych. Warto wspomnieć w tym miejscu o takich konstrukcjach jak: francuskie "Hotchkiss" TT i AMX-VCI (na podwoziu czołgu AMX-13), hiszpański HS-30, austriacki "Pirat" i niemiecki SPW "Kurz". W ZSRR prace nad stworzeniem własnego wozu bojowego klasy np. AMX-VCI rozpoczęto pod koniec lat pięćdziesiątych. Do produkcji seryjnej wybrano, zgłoszony do konkursu przez Biuro Konstrukcyjne Czelabińskiej Fabryki Traktorów, tzw. "Obiekt" 765. Wszedł on do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1966 roku jako BMP-1. Przez pewien okres czasu nie miał on sobie równego w innych armiach świata. W miarę upływu czasu, konstrukcja ta starzała się i zaistniała potrzeba skonstruowania czegoś nowego, bardziej odpowiadającego potrzebom pola walki. Tak powstał BMP-2. Dokładny opis konstrukcji BMP-1 i BMP-2 to sprawa oddzielnej monografii. Tutaj należy wspomnieć, że w czasie gdy opracowywany był BMP-2 (lata siedemdziesiąte), radziecki inżynier Błagonrawow, zbudował prototyp oznaczony jako "Obiekt" 685. Był to pojazd desantowy, przeznaczony do desantu powietrznego a zupełnym nowum było uzbrojenie go w armatę 100 mm. Posłużył on jako wzór przy budowie "Obiektu" 688 - późniejszego BMP-3.
Zanim zajmiemy się opisem konstrukcji BMP-3, należy wspomnieć, że był on projektowany jako pojazd desantowy (patrz. "Obiekt" 685) i został przyjęty na uzbrojenie jednostek pancernych i zmechanizowanych wojsk lądowych tylko dlatego, iż podczas prac konstrukcyjnych, realizując wymagania taktyczno-techniczne, zbudowano maszynę za dużą. Chodziło tu głównie o to, że Ił-76 - podstawowy samolot transportowy, nie był w stanie zabrać jej na pokład. Tak więc ostatecznie zdecydowano się nie nadawać bohaterowi naszego opracowania nazwy BMD (bojewaja maszina diesantnaja) a BMP (bojewaja maszina piechoty). Opis konstrukcji:
Kadłub i wieża BMP-3 wykonane są z dwóch rodzajów płyt - stalowych (głównie w przedniej strefie pojazdu) i aluminiowych (charakterystyczne dla pojazdów desantowych). Pancerz przedni zapewnia prawdopodobnie częściową ochronę przed pociskami o kalibrze do 30 mm i odłamkami. Przypuszcza się, że może on zawierać elementy laminowane.
Główną jednostką napędową BMP-3 jest czterosuwowy, dziesięciocylindrowy, chłodzony cieczą silnik UTD-29M o zapłonie samoczynnym. Posiada on moc 368 kW co zapewnia moc jednostkową ok. 20 kW/t. Dla porównania: M2A2 "Bradley" - 14.9 kW/t; CV 90 - 18,4 kW/t. Układ napędowy jest hydromechaniczny, z przekładnią hydrokinetyczną i czterobiegową skrzynią przekładniową. Po drodze BMP-3 może się poruszać z prędkością 70 km/h - jadąc do przodu i 20 km/h - jadąc do tyłu. Zapas paliwa - 690 litrów, pozwala na uzyskanie zasięgu 600 km.
Z armatą 2A70 sprzężona jest druga, tym razem samoczynna, również stabilizowana w dwóch płaszczyznach, zasilana dwustronnie (swoboda doboru amunicji przez dowódcę pojazdu) 30 mm armata 2A72. Umożliwia ona niszczenie lekko opancerzonych wozów bojowych, środków ogniowych i żołnierzy na odległość do 4000 m oraz celów powietrznych do 2000 m z szybkostrzelnością 200, 300 lub 500 strzałów na minutę.
Przyrządy celownicze to: kombinowany, dzienno-nocny celownik (noktowizyjny, pasywny) lub celownik termowizyjny, sprzężony z dalmierzem laserowym, obsługiwany przez działonowego lub dowódcę; dzienno-nocny przyrząd obserwacyjny dowódcy oraz kilkanaście peryskopów obserwacyjnych. Inne urządzenia i wyposażenie to: sześć wyrzutni granatów dymnych (po trzy na każdej stronie wieży); system ochrony ABC (przed broniami masowego rażenia); uproszczona ubikacja dla załogi i racje żywnościowe na trzy dni. Konstrukcje na bazie BMP-3: nie produkowane na większą skalę np. BRM-3K "Ryś" - wóz rozpoznawczy; samobieżny niszczyciel czołgów 9P157 "Krizantiema" Użytkownicy: Rosja (Nie potrafię niestety w tej chwili podać dokładnej ilości użytkowanych pojazdów. W roku 1996 było ich około 700 sztuk); Zjednoczone Emiraty Arabskie ok. 250 sztuk; Korea Płd. - 30 sztuk. Jeśli ktoś dysponuje dokładnymi danymi na ten temat, to bardzo proszę o aktualizację. Dane techniczno-taktyczne:
Bibliografia:
|