|
|
Zbrojownia
Okręt podwodny typu Kilo - "ORP Orzeł"
Autor: Sebik Popek
Pod koniec lat 70. polskie okręty typu Whiskey były już mocno przestarzałe. Podjęto decyzję o zastąpieniu ich nowymi. W tym czasie w ZSRR budowano coraz większe konwencjonalne okręty podwodne, nadające się raczej do działań na oceanach i morzach otwartych niż na Bałtyku. Budowa ich w kraju nie wchodziła w grę tak jak i oczywiście zakup na Zachodzie. Dostawcą okrętów podwodnych dla Polski musiał pozostać ZSRR. Tam po zakończeniu pod koniec lat 60. budowy jednostek projektu 641 (Foxtrot) w latach 70. zbudowano, jako ich modernizację, serię 18 dużych konwencjonalnych jednostek projektu 641B (Tango). Te ogromne jednostki budowane były tylko jako uzupełnienie okrętów z napędem atomowym i nie nadawały się dla polskiej Marynarki Wojennej. Obecnie na świecie pływa ok. 39 okrętów podwodnych wersji projektu 877, a budowa następnych jest kontynuowana. Najwięcej, bo 24, pływa we flocie Rosji (głównie na Pacyfiku). Największym zagranicznym użytkownikiem są Indie dysponujące 8 takimi okrętami (wcielone w latach 1986-1991). Pozostałe pływają we flotach: Iranu (2 wcielone w latach 1992-93), Chin (1 w 1995 roku plus 3 w trakcie wprowadzania do służby), Algierii(2 okręty), Rumunii (2 okręty) i Polsce (1 okręt od 1986).
Polska MW planowała zakupić 4 okręty projektu 877E i po raz pierwszy miały to być okręty nowo zbudowane i wcześniej nie eksploatowane we flocie ZSRR. Na początku lat 80. przystąpiono do wycofywania okrętów podwodnych projektu 613. Pod koniec 1983 wycofano ORP "Orzeł" (292) a pod koniec 1985 ORP "Kondor" (294). Rydze 29 kwietnia 1986 podniesiono banderę na pierwszym i jedynym polskim okręcie projektu 877E. Polski okręt był jednym z dwóch pierwszych zbudowanych na eksport. Drugi kupiły Indie i wcieliły do swojej MW 30 kwietnia 1986 (dzień po polskim podniesieniu bandery). Polska załoga przy-prowadziła ORP "Orzeł" do Gdyni 13 czerwca 1986. Okręt wcielono do służby w 3 Dywizjonie Okrętów Podwodnych 3 FO i stacjonuje od tego czasu w Gdyni, przy specjalnie przebudowanym dla niego pirsie. Uroczysty chrzest i nadanie mu nazwy ORP "Orzeł" oraz numeru burtowego (291) odbyło się w Gdyni 21 czerwca 1986. W późniejszym okresie czarny kiosk okrętu ozdobiono namalowanym białym wizerunkiem lecącego orła. W historii polskiej Marynarki Wojennej ORP "Orzeł" jest dziewiętnastym okrętem podwodnym.
ORP "Orzeł" jest jednym z najnowocześniejszych okrętów Marynarki Wojennej RP. Okręt ma konstrukcję dwukadłubową. Kadłub zewnętrzny okrętu ma kroplowy kształt i jest pokryty specjalną powłoką typu "skóra delfina" wykonaną z tworzyw sztucznych oraz pomalowany specjalną czarną farbą. W radykalny sposób zmniejsza to szanse wykrycia go przez obce stacje hydrolokacyjne i radarowe. W połączeniu ze stosunkowo "cichą" konstrukcją napędu i wyposażenia daje to okrętowi dużą szansę niewykrytego działania. Wewnętrzny kadłub sztywny okrętu ma wystarczającą średnicę do zastosowania dwupokładowej konstrukcji i jest on podzielony grodziami na wodoszczelne przedziały.
ORP "Orzeł" jest okrętem nowym. Nie ma jeszcze dziesięciu lat. Będzie pływał w MW RP jeszcze długo po 2000 roku. Stanowi on, nawet w pojedynkę, zagrożenie dla floty i linii komunikacyjnych przeciwnika. Jest on pomimo swojej wielkości trudny do wykrycia na Bałtyku, dzięki występowaniu licznych warstw wody o różnej temperaturze i różnym zasoleniu.
- Napęd główny:
- 2 silniki wysokoprężne 42DŁ42M każdy o mocy 1250 kW (1700 KM) oraz 1 silnik elektryczny PG-141 o mocy 4050 kW (5500 KM) napędzające 1 śrubę napędową;
- rezerwowy kompleks ruchu.
- Urządzenia sterowe:
- dwie pary (dziobowe i rufowe) sterów głębokości;
- ster kierunku.
- Wymiary:
- Długość całkowita: 72.6 m
- Szerokość: 9.9 m
- Szerokość całkowita (z rozłożonymi sterami głębokości): 12.8 m
- Wysokość (bez urządzeń podnośnych): 14.5 m
- Zanurzenie: 6.5 m
- Wyporność nawodna: 2460 t
- Wyporność podwodna: 3180 t
- Prędkość nawodna: 12 w
- Prędkość podwodna: 17 w
- Prędkość ekonomiczna pod wodą: 3 w
- Zasięg nawodny: 6000 Mm (przy V = 8 w)
- Zasięg podwodny: 400 Mm (przy V = 3 w)
- Autonomiczność: 45 dób
- Załoga: 60 osób
- Zanurzenie maksymalne: 300 m
- Zanurzenie operacyjne: 240 m
- Uzbrojenie:
- 6 pojedynczych dziobowych wyrzutni torpedowych 533.4 mm;
- łączny zapas 18 torped (6 w wyrzutniach + 12 zapasowych) tlenowych 53-65K i elektrycznych, telekierowanych pop TEST-71;
- możliwość stawiania min przez wyrzutnie torpedowe (zapas za 1 torpedę 2 miny).
- Wyposażenie radiolokacyjne i obserwacji technicznej:
- stacja radiolokacyjna wykrywania i obserwacji (nawodnej) Snoop Tray-2;
- zmodernizowana radiolokacyjna stacja rozpoznawcza Ankier (Brick Group);
- kompleks hydroakustyczny MGK-400 składający się z kadłubowego sonaru aktywnego i pasywnego nisko/średniej częstotliwości Shark Teeth oraz sonaru pasywnego średniej częstotliwości serii Whale;
- radionamiernik Rumb (Quad Loop);
- peryskopy: wachtowy i bojowy.
|
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
