![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif) |
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif) |
 |
 |
 |
|
|
Słynne postacie Walter von Reichenau Autor: Welen 
Po roku 1933 von Reichenau był czołową postacią w kręgach politycznych armii. W sierpniu 1934 roku zademnostrował swe bezwarunkowe poaprcie dla Hitlera, kiedy wraz z von Blombergiem nakłonił swych kolegów oficerów do złożenia przysięgi na wierność "Fuhrerowi Rzeszy Niemieckiej" i "Naczelnemu Dowódcy Wehrmachtu". Postanowiwszy ukrócić rewolucyjne pretensje SA jako rywala Wehrmachtu, w lutym 1933 i ponownie w maju 1934 von Reichenau wynegocjował z Himmlerem i SS umowę, która utorowała drogę do "nocy długich noży" w czerwcu 1934. Von Reichenau i von Blomberg stali za świadomą decyzją polityczną wstrzymania się od interwencji wojskowej podczas fali terroru, który doprowadził do likwidacji w III Rzeszy resztek demokracji. Armia, zadeklarował von Reichenau, nie udzieli pomocy prześladowanym przez reżim i jego politycznym przeciwnikom. 10 stycznia 1935 mianowany generałem artylerii i dowódcą 7 Korpusu Armii w Monachium. Zaaprobował szkolenie SS jako formacji militarnej. Mimo że wcześniej uchodził za kanapowego generała bez doświadczenia na polu walki, jego lojalność polityczna została nagrodzona i w 1938 objął dowództwo IV Grupy Armii w Lipsku, a po wybuchu wojny 10 Armii. Chociaż prywatnie był pesymistą co do możliwości zwycięstwa nad mocarstwami zachodnimi, z którymi pragną pokoju, publicznie popierał plany wojenne Hitlera. Po zajęciu Francji otrzymał stopień feldmarszałka. Podczas iwazji na ZSSR von Reichenau dowodził 6 Armią, a 30 listopada 1941 zastąpił generała Rundstedta na stanowisku dowódcy Grupy Armii "Południe". Po odrażającej masakrze Żydów we wrześniu 1941 w Kijowie von Reichenau w osławionym rozkazie z 10 października 1941 podkreślił "konieczność surowej, lecz sprawiedliwej zemsty na żydowskich podludziach". W opinii feldmarszałka von Reichenau żołnierz niemiecki na Wschodzie był nosicielem "nieubłaganej idei rasowej" która wykraczała poza wszelkie uznawane do tej pory kodeksy honorowe. Zaskarbił sobie wdzięczność ludobójczych Einsatzgruppen, odpowiedzialnych za masakry Żydów na okupowanych terytoriach radzieckich, zapewniwszy im współpracę Wehrmachtu. Von Reichenau nie doczekał czasów, kiedy jego rozkazy wydały owoce - 17 stycznia 1942 zmarł na udar. |
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
Walter von Reichenau najbardziej upolityczniony z hitlerowskich dowódców wojskowych, urodził się 8 października 1884 w Karlsruhe. Żołnierz zawodowy, w 1903 wstąpił do armii cesarskiej, został oficerem pruskiej artylerii, podczas I wojny światowej służył w sztabie generalnym. Później związany z Reichswehrą, doszedł do stopnia generała majora i funkcji szefa urzędu zaopatrzenia armii. W okresie Republiki Weimarskiej stał na czele kancelarii Reichswehry. Od 1933 szef sztabu i osobisty doradca ministra wojny generała Blomberga. Chłodny, stanowczy, makiaweliczny von Reichenau uważał narodowych socjalistów za niezbędne narzędzie walki przeciw marksistom i zamierzał wykorzystać ich rewolucyjny zapał dla celów własnej kariery i interesów armii. Ten wyrachowany cynik i oportunista stanowił archetyp nowoczesnego, technicznie wyszkolonego oficera, który odrzucił feudalne uprzedzenia swej kasty i dostrzegł w narodowym socjaliźmie ruch masowy, który można wykorzystać do wzmocnienia Reichswehry, jeżeli zostanie w odpowiednim momencie poskromiony.