![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif) |
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif) |
 |
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Akademia 2 Dywizja Pancerna - III Rzesza Autor: Wojti 
Gdy rozpoczęła się kampania francuska jednostka ta została włączona do XIX Kpanc(gen. Guderian). Był to czas największych sukcesów dywizji. Była ona pierwszym oddziałem niemieckim, który dotarł do Kanału La Manche wieczorem 20.05. 1940. Później, wraz z całą 12 A wzięła udział w ataku na południe, aż do granicy szwajcarskiej. Wobec tak dużych sukcesów jednostki Guderian przysłał do niej specjalny list pochwalny. Następne miesiące dywizja spędziła w Polsce na służbie okupacyjnej i przezbrojeniu na czołgi Pz III i IV(D i E). Wtedy również oddała 4 pcz do nowo utworzonej 13 Dpanc, a utworzono nowy 304 pgren. W kwietniu 1941 przerzucono ją do Rumunii, gdzie włączona w skład najpierw XVIII, a później XL Kpanc przekroczyła Wardar i dotarła do Aten. Po tej bardzo udanej kampanii jednostka została znów dozbrojona i skierowana do odwodu GA "Środek" szykującej się do ataku na ZSRR. Potem na skierowano ją do Francji, ale ze względu na rozwój bitwy pod Moskwą została ona po krótkim czasie przerzucona pod Waiźmę do XL Kpanc. Pododdziałom tej dywizji udało się 28. 11. 41. Przekroczyć kanał Moskwa - Wołga i dotrzeć na odległość 20 km od Kremla, dobrze widocznego już przez lornetki. Wszystko się jednak zmieniło 6 XII 1941, kiedy to Armia Czerwona pod zręcznym dowództwem marsz. Żukowa przeszła do wielkiej kontrofensywy. Niemcy musieli się wycofać na odległość około 100 km od stolicy ZSRR. Cały rok 1942 dla 2 Dpanc to ciężkie walki obronne na tzw. Łuku rżewskim. W kolejnych bitwach jednostka poniosła duże straty, zwłaszcza w sprzęcie. 3 pcz liczył wtedy zaledwie 50 czołgów. Mimo tego dywizja wzięła udział w bitwie pod Kurskiem, walcząc w składzie 9 A(gen. Model), oraz w walkach pod Homlem i nad środkowym Dnieprem. W związku z bardzo ciężkimi stratami OKW nakazało przeniesienie jednostki do Francji na reorganizację w styczniu 1944. Dywizja stacjonowała w rejonie Amiens do czerwca 1944 tj. do inwazji aliantów w Normandii. Wtedy to przerzucono ją pod Caen, a później pod Falaise, gdzie wydostała się ze słynnego kotła tracąc około 70% sprzętu. Po ucieczce z Falaise jednostkę wycofano w okolice Eifel w Niemczech, gdzie uzupełniono ją resztkami 352 DP. W grudniu 1944 wzięła udział w ofensywie w Ardenach, gdzie dotarła najdalej ze wszystkich niemieckich jednostek. Amerykanom udało się ją zatrzyma dopiero pod Celles w odległości zaledwie 20 km od Mozy. Poniosła tam jednak tak ciężkie straty, że pod koniec wojny walczyła już tylko jako grupa bojowa w sile brygady(Panzer-Brigade Thueringen). Ta improwizowana jednostka poddała się Amerykanom w Nadrenii w kwietniu 1945. Dowódcy:
Oberst Heinz Guderian 10.15.35 - 2.04.38 Skład:
Przynależność organizacyjna:
|
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
2 Dywizja Pancerna została sformowana w Wunsdorf 15 października będąc drugą z trzech pierwszych utworzonych w Niemczech jednostek pancernych. Należy dodać, że w początkowym okresie jej istnienia dywizją dowodził sam Guderian. W roku 1938, po zajęciu Austrii do dywizji skierowano wielu żołnierzy z dawnej armii austriackiej. Następne rok upłynął na szkoleniu taktycznym i bojowym. Podczas inwazji na Polskę 2 Dpanc, walcząc w składzie 14 A poniosła ciężkie straty w bitwie manewrowej z polską 10 BKZm(gen. Maczek). Zakończenie kampanii zastało ją pod Brześciem. W tym czasie uzbrojenie dywizji stanowiły czołgi Pz I i II. Od października 1939 do kwietnia 1940 stacjonowała w Polsce pełniąc służbę okupacyjną.