![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif) |
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif) |
 |
 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Akademia 1 Dywizja Pancerna - III Rzesza Autor: Wojti 
Dywizja weszła do walki 1. 09. 39. I po walkach w rejonie Piotrkowa, Radomia i nad Bzurą dotarła do Warszawy. Następnie przekroczyła Wisłę i brała udział w likwidowaniu GO gen. Piskora pod Tomaszowem Lubelskim. Po kampanii wrześniowej została przerzucona w rejon Hunsruck na reorganizację i przezbrojenie(z Pz I i II na Pz III). Następnym elementem historii tej elitarnej jednostki była operacja "Gelb" - atak na Belgię i Holandię. Walcząc w składzie Gpanc "Guderian" 1 Dpanc zajęła Luksemburg, przerwała Linię Maginota pod Sedanem i wraz z 7 Dpanc dotarła do Abbeville, odcinając Brytyjski Korpus Ekspedycyjny w Belgii. Jednostka ta brała udział w likwidacji okrążonego zgrupowania, a następnie przeszła do ofensywy na Francję z przyczółka nad Sommą w rejonie Amiens. Przedzierając się łatwo przez Francję, 1 Dpanc zakończyła kampanię na granicy szwajcarskiej zamykając francuskie 3, 5 i 8 Armie w wielkim kotle pod Epinal. We wrześniu przerzucono dywizję do Prus Wschodnich, gdzie całkowicie przezbrojono ją w czołgi Pz III E, G i H oraz IV D i E. Wtedy również oddano 2 Pcz do nowo formowanej 16 Dpanc, a dodano 133 pzmot. Zmieniono też godło dywizji. 22. 6. 41 włączono 1 Dpanc do 41 Kpanc z 4 Gpanc(gen. Hoepner). Dla dywizji zaczął się czas wielkich sukcesów. We współdziałaniu z 8 Dpanc i 3 Dzmot jednostka ta w cztery dni dotarły do Dyneburga(dziś Daugvapils na Łotwie), a tydzień później znalazła się już nad jeziorem Ilmeń. Tak szybkie tempo marszu spowodowało jednak pozostanie w tyle jednostek piechoty. Zemściło się to, gdy Hitler nakazał natychmiastowe uderzenie jednostek pancernych (bez oczekiwania na piechotę) przez Ługę na Leningrad. Atakujące tam czołgi 41 i 56 Kpanc zostały zatrzymane przez Rosjan19 lipca(straty w oddziałach radzieckich wynisły ok. 70-80%). Wobec takiego rozwoju sytuacji cała 4 Gpanc została oddana GA "Środek" w celu zdobycia Moskwy. Ofensywa opatrzona kryptonimem "Tajfun" rozpoczęła się 30. 09. 41. Tempo marszu było jednak niezwykle powolne, a i Rosjanie zaczęli stawiać silny opór. Mimo tego, i ciągle pogarszającej się pogody, dywizja zajmuje 21. 11. po ciężkich walkach z radziecką 30 A(gen. Leluszenko) ważny węzeł komunikacyjny Klin leżący na trasie Leningrad-Moskwa. Następnie dowodzący 4 Gpanc gen. Hoepner próbuje rozwinąć natarcie na Rogaczewo i Fedorowkę, jednak kończy się zaopatrzenie, a temperatura spada do -30 C. Szykującą się do kolejnego natarcia dywizję zaskakuje kontrofensywa radziecka 6. 12. Niemcy nie są w stanie utrzymać linii frontu i muszą ciągle cofać się na zachód. Wiele czołgów musi zostać porzuconych z powodu zamarznięcia oleju lub płynu chłodzącego. W tych dniach 1 pcz ma zaledwie około 30 zdatnych do walki wozów bojowych. W końcu Udaje się zatrzymać Rosjan w okolicach Rżewa, gdzie uszczuplona dywizja spędza sześć miesięcy. W grudniu 1 Dpanc zostaje przeniesiona do rezerwy we Francji, a później do Grecji. Kiedy radziecka ofensywa zimowa zaczęła zbliżać się do granic Rzeszy wszystkie rezerwy zostały rzucone na front. Dzięki zdecydowanemu kontratakowi 1 Dpanc Niemcom udało się odbić Żytomierz w grudniu 1943 i stępić nieco siłę radzieckich uderzeń. Cały rok 1944 dla 1 Dpanc to niekończące się walki odwrotowe na Ukrainie(próba uratowania części 8 A w kotle korsuńsko-szewczenkowskim), w Polsce, na Słowacji i wreszcie na Węgrzech, gdzie jednostka brała udział w próbach deblokowania okrążonego od 23. 12. 44 Budapesztu. Następnie dywizja brała udział w operacji balatońskiej(6-15. 3. 45) i wycofała się do Austrii, gdzie poddała się Amerykanom. Dowódcy:
Gen.d.Kav. Maximilian Maria Joseph Reichfrhr. von Weichs zu Glon 10.01.35 - 9.30.37 Skład:
Przynależność organizacyjna
|
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
1 Dywizja Pancerna została sformowana w Weimarze 15 października 1935 roku z elementów dawnej 3. Dkaw. Została ona utworzona jako jednostka eksperymentalna przy dużym udziale radzieckich instruktorów. To w tej jednostce swojego "rzemiosła" uczyli się tacy spece jak Guderian, Kempf, Lutz i inni. Po czterech latach bazowania w okręgu obronnym Weimar została włączona w skład XVI Kpanc 10 Armii(gen. Reichenau), która była głownym ramieniem ataku na Polskę.