Leksykon

1. OAS - Offensive Air Support - ofensywne wsparcie lotnicze

2. Obrona - "to zamierzony lub wymuszony rodzaj walki prowadzony po to, aby zapobiec opanowaniu przez wojska przeciwnika terenu i uniemożliwienie mu realizacji zakładanych celów, stwarzając w ten sposób warunki do działania zaczepnego.<BR> <B>Obrona przeciwlotnicza wojsk lądowych</B> jest częścią obrony powietrznej ukierunkowaną na niszczenie i obezwładnianie lotnictwa przeciwnika w powietrzu."

3. OCA - Offesive Counter Air - działania ofensywne w ramach walki o przewagę w powietrzu

4. Oficer łącznikowy - oficer wyznaczony do wykonania określonych zadań lub nawiązania łączności z wyższym dowództwem oraz dowództwami wojsk współdziałających i podległych. Oficerowi łącznikowemu zwykle wydziela się ruchome środki dowodzenia.

5. OGIEŃ GRECKI - łatwopalna mieszanina ropy naftowej, siarki, tlenku wapnia i innych składników, używana do celów wojennych w średniowieczu. Wyrzucano ją z tzw. syfonów (rodzaj miotaczy ognia) lub nasycano nią pociski zapalające wyrzucane z machin miotających. Ogień grecki stosowany był szczególnie przez armię bizantyjską (np. w ten sposób spalona została flota arabska blokująca Konstantynopol). Pierwsze prace teoretyczne o ogniu greckim pojawiły się także w Bizancjum.

6. Ogólne wsparcie ogniowe - to prowadzenie ognia do obiektów przeciwnika mających zasadniczy wpływ na realizację zadań korpusu i dywizji. Obejmuje ono rażenie sił i środków przeciwnika rozmieszczonych poza strefą bezpośredniej styczności wojsk (poza ugrupowaniem batalionów pierwszego rzutu przeciwnika) - głównie środków ogniowych, elementów systemu dowodzenia i zaopatrywania oraz innych ważnych obiektów. Zadania te realizują środki ogniowe, będące w bezpośredniej dyspozycji dowódcy korpusu (dywizji). Stosownie do rodzajów obiektów, głębokości ich rozmieszczenia oraz zaangażowanych środków ogniowych (szczebla dowodzenia) w ogólnym wsparciu ogniowym wyróżnia się wsparcie ogniowe realizowane w wymiarze operacyjnym oraz w wymiarze taktycznym.

7. OKRĘT - "jednostka pływająca pod banderą wojenną, wskładzie sił zbrojnych państwa; przeznaczony do zadań: bojowych (lotniskowiec, krążownik, niszczyciel, trałowiec, kuter rakietowy), pomocniczych (okręt sanitarny, szkolny) lub bazowych (obsługa innych okrętów)."

8. OKRĘT DESANTOWY (desantowiec) - okręt bojowy przeznaczony do przewożenia drogą morską i wysadzania na brzeg desantu morskiego.

9. OKRĘT LINIOWY - "w epoce żaglowców największe, silnie uzbrojone okręty bojowe; miały działa rozmieszczone wzdłuż burt, dlatego w czasie bitwy musialy płynąć w szyku linii (stąd nazwa liniowiec); póżniej klasa największych okrętów bojowych (zw. pot. pancernikami) wyposażonych w działa rozmieszczone w opancerzonych wieżach, także w samoloty do prowadzenia rozpoznania; gł. siła flot wojennych do końca II wojny światowej."

10. OKRĘT PODWODNY - "okręt bojowy zdolny do poruszania się pod wodą i na jej powierzchni, przeznaczony do działania w zanurzeniu; atakuje cele podwodne, nawodne i lądowe za pomocą torped i pocisków rakietowych; zanurzenie i wynurzenie w wyniku napełniania wodą (lub jej wytłaczania) specjalnych zbiorników balastowych; dawna nazwa: łódź podwodna. "

11. OKUPACJA WOJENNA - czasowe przejęcie przez siły zbrojne państwa wojującego części lub całości terytorium państwa podbitego i ustanowienie tam faktycznej władzy.

12. ONL - oficer naprowadzania lotnictwa

13. OPCOM - Operational Command - dowodzenie operacyjne

14. OPCON - Operational Control - zarządzanie operacyjne

15. Operacja - to zespół różnorodnych działań związków operacyjnych rodzajów sił zbrojnych lub specjalnie wydzielonych zgrupowań dla osiągnięcia celu strategicznego (operacyjnego). Obejmuje skoordynowane czasowo i przestrzennie działania realizowane przed starciem zbrojnym, bitwy (walki) oraz działania po bitwie (walce) w czasie pokoju, kryzysu i wojny. Bitwy (walki) oraz działania wchodzące w skład operacji, mogą być skoordynowane czasowo i przestrzennie lub też prowadzone niezależnie od siebie.

16. Operacja obronna - to starcie zbrojne z przeciwnikiem, prowadzone przez wojska na lądzie i w powietrzu w różnym miejscu i czasie w celu załamania natarcia zgrupowań uderzeniowych przeciwnika i utrzymania zajmowanego obszaru. Celem operacji obronnej może być również zyskanie czasu i stworzenie warunków do użycia głównej części sił zbrojnych. W zależności od sposobu osiągnięcia celu operacja obronna może mieć formę operacji pozycyjnej (stałej) lub manewrowej (ruchowej). Gdy celem operacji jest pozbawienie przeciwnika ogólnej przewagi przez uchylenie się od rozstrzygającej bitwy i przejście do obrony na rubieży w głębi, wówczas operacja taka przybiera charakter operacji opóźniającej.

17. Operacja zaczepna - starcie zbrojne z przeciwnikiem prowadzone w celu rozbicia jego wojsk i opanowania zajmowanego przez niego obszaru. Operacje zaczepne mogą być prowadzone w ramach obrony strategicznej, na własnym terytorium lub w ramach sojuszniczych operacji połączonych NATO, w formie przeciwuderzenia lub przeciwnatarcia.

18. Operacje połączone - to operacje, w których biorą udział elementy co najmniej dwóch rodzajów sił zbrojnych, zgodnie z zasadą pełnej integracji sił biorących w niej udział. Są to działania planowane i realizowane przez jednego dowódcę, a dowodzenie tą operacją sprawuje dowódca z tego rodzaju sił zbrojnych, który spełnia w niej główną rolę.

19. Operacje sojusznicze - to operacje prowadzone pod jednolitym dowództwem przez wojska dwóch lub więcej państw.

20. OPTASK AAW - Operational Tasking Anti - Air Warfare - rozkaz bojowy dla obrony powietrznej