|
|
Leksykon
1. KARABIN - "r臋czna bro艅 palna o d艂ugiej lufie; cz臋sto zaopatrzona w
bagnet; kaliber 6,5-8 mm; karabiny wyrzucaj膮 pociski na odleg艂o艣膰 do ok.
1000 m; znany od XIV w; niekt贸re rodzaje: karabin ska艂kowy (do XVIII w.),
kapiszonowy (XIX w.), odtylcowy (druga po艂owa XIX w.), powtarzalny (wprowadzenie
naboju do komory i wyrzucenie 艂uski po wystrzale odbywa si臋 r臋cznie), samopowtarzalny,
w kt贸rym oddanie kolejnego strza艂u wymaga tylko naci艣ni臋cia spustu (XX
w.); karabinki - o kr贸tszej lufie i mniejszej masie."
2. KARABIN MASZYNOWY - "samoczynna bro艅 palna o kalibrze 6,5-15 mm, strzelaj膮ca g艂. ogniem ci膮g艂ym do 1500 strza艂贸w na min; rozr贸偶nia si臋 karabiny maszynowe ci臋偶kie (ckm), lekkie (lkm), r臋czne (rkm), uniwersalne, wielkokalibrowe (wkm, mog膮 mie膰 kaliber do 20 mm i stanowi膰 wyposa偶enie czo艂g贸w); rozpowszechniony pod koniec XIX w."
3. KARTACZ - pocisk artyleryjski wype艂niony kawa艂kami metalu, kamieniami lub kulami o艂owianymi, u偶ywany XVI-XX w.
4. KARTACZOWNICA,mitralieza - pocztkowo dzia艂o strzelajce sieka艅cami i kartaczami. Od drugiej po艂owy XIX w. wielolufowa bro艅 palna, prototyp karabinu maszynowego.
5. KL - Korpus Lotniczy
6. KOLCZUGA - zbroja z plecinych k贸艂ek metalowych, sk艂adaj膮ca si臋 z d艂ugiego kaftana z r臋kawami, kaptura wk艂adanego pod he艂m i spodni. Kolczugi u偶ywane by艂y w Europie od XII do 2 pol. XIV w.. W Polsce wesz艂y wcze艣niej ni偶 na Zachodzie i d艂u偶ej si臋 utrzyma艂y (do pocz. XVIII w.).
7. KOMANDOSI - 偶olnierze wyszkoleni do wykonywania specjalnych zada艅 bojowych. W II Wojnie 艢wiatowej, od 1940 r. w Wielkiej Brytanii i od 1941 w USA (nazywani rangers), tworzono oddzia艂y komandos贸w do prowadzenia rozpoznania, dywersji i opanowywania wa偶nych obiekt贸w na wybrze偶u morskim przeciwnika. Po wojnie w niekt贸rych krajach, m.in. w Polsce, komandos贸w nazywa si臋 potocznie 偶olnierzami jednostek powietrzno-desantowych.
8. KOP - Korpus Ochrony Pogranicza utworzony w 1924 roku by艂 specjaln膮 formacj膮 powo艂an膮 do ochrony wschodniej granicy Rzeczpospolitej. Istnia艂 do 1939 kiedy to zosta艂 prawie ca艂kowicie rozbity w walkach z Armi膮 Czerwon膮. [bodek]
9. KOPIA - "1) w 艣redniowieczu podstawowa jednostka organizacyjna jazdy rycerskiej (rycerz z poczetem). 2) bro艅 drzewcowa d艂. ok. 3,5 m, z grotem i przewa偶nie z proporcem; u偶ywana
przez rycerstwo do XVIw, w Polsce do po艂. XVIIIw. (w husarii)."
10. KR膭呕OWNIK - "okr臋t bojowy o du偶ym zasi臋gu p艂ywania, silnym uzbrojeniu;
niszczy konwoje przeciwnika, wsp贸艂dzia艂a z w艂asn膮 flot膮 liniow膮 lub innymi
zwi膮zkami bojowymi."
11. Kryptonim - "1) okre艣lenie s艂owne, s艂owno-cyfrowe lub inne, stanowi膮ce umown膮 nazw臋 w臋z艂a 艂膮czno艣ci, radiostacji lub jednostki wojskowej, stosowane w korespondencji w celu zamaskowania nazwy (lub przynale偶no艣ci) rzeczywistej; 2) umowna nazwa program贸w, plan贸w operacji, 膰wicze艅 wojskowych itp."
12. KSP - Korpus Si艂 Powietrznych
13. KUSZA - r臋czna bro艅 miotajca, rodzaj 艂uku przymocowanego do 艂o偶a z kolb, strzelajca be艂tami. U偶ywana g艂贸wnie w XII-XVI w.
14. KUTER - "ma艂y, szybki i zwrotny okr臋t bojowy lub specjalnego przeznaczenia
do wykonywania okre艣lonych zada艅 bojowych, np. kuter rakietowy, desantowy,
patrolowy."
|
|
![[rysunek]](/grafika_main/rog1.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/rog2.gif)
![[rysunek]](/grafika_main/strategie.gif){kind=small}
