Leksykon

1. KARABIN - "ręczna broń palna o długiej lufie; często zaopatrzona w bagnet; kaliber 6,5-8 mm; karabiny wyrzucają pociski na odległość do ok. 1000 m; znany od XIV w; niektóre rodzaje: karabin skałkowy (do XVIII w.), kapiszonowy (XIX w.), odtylcowy (druga połowa XIX w.), powtarzalny (wprowadzenie naboju do komory i wyrzucenie łuski po wystrzale odbywa się ręcznie), samopowtarzalny, w którym oddanie kolejnego strzału wymaga tylko naciśnięcia spustu (XX w.); karabinki - o krótszej lufie i mniejszej masie."

2. KARABIN MASZYNOWY - "samoczynna broń palna o kalibrze 6,5-15 mm, strzelająca gł. ogniem ciągłym do 1500 strzałów na min; rozróżnia się karabiny maszynowe ciężkie (ckm), lekkie (lkm), ręczne (rkm), uniwersalne, wielkokalibrowe (wkm, mogą mieć kaliber do 20 mm i stanowić wyposażenie czołgów); rozpowszechniony pod koniec XIX w."

3. KARTACZ - pocisk artyleryjski wypełniony kawałkami metalu, kamieniami lub kulami ołowianymi, używany XVI-XX w.

4. KARTACZOWNICA,mitralieza - pocztkowo działo strzelajce siekańcami i kartaczami. Od drugiej połowy XIX w. wielolufowa broń palna, prototyp karabinu maszynowego.

5. KL - Korpus Lotniczy

6. KOLCZUGA - zbroja z plecinych kółek metalowych, składająca się z długiego kaftana z rękawami, kaptura wkładanego pod hełm i spodni. Kolczugi używane były w Europie od XII do 2 pol. XIV w.. W Polsce weszły wcześniej niż na Zachodzie i dłużej się utrzymały (do pocz. XVIII w.).

7. KOMANDOSI - żolnierze wyszkoleni do wykonywania specjalnych zadań bojowych. W II Wojnie Światowej, od 1940 r. w Wielkiej Brytanii i od 1941 w USA (nazywani rangers), tworzono oddziały komandosów do prowadzenia rozpoznania, dywersji i opanowywania ważnych obiektów na wybrzeżu morskim przeciwnika. Po wojnie w niektórych krajach, m.in. w Polsce, komandosów nazywa się potocznie żolnierzami jednostek powietrzno-desantowych.

8. KOP - Korpus Ochrony Pogranicza utworzony w 1924 roku był specjalną formacją powołaną do ochrony wschodniej granicy Rzeczpospolitej. Istniał do 1939 kiedy to został prawie całkowicie rozbity w walkach z Armią Czerwoną. [bodek]

9. KOPIA - "1) w średniowieczu podstawowa jednostka organizacyjna jazdy rycerskiej (rycerz z poczetem). 2) broń drzewcowa dł. ok. 3,5 m, z grotem i przeważnie z proporcem; używana przez rycerstwo do XVIw, w Polsce do poł. XVIIIw. (w husarii)."

10. KRĄŻOWNIK - "okręt bojowy o dużym zasięgu pływania, silnym uzbrojeniu; niszczy konwoje przeciwnika, współdziała z własną flotą liniową lub innymi związkami bojowymi."

11. Kryptonim - "1) określenie słowne, słowno-cyfrowe lub inne, stanowiące umowną nazwę węzła łączności, radiostacji lub jednostki wojskowej, stosowane w korespondencji w celu zamaskowania nazwy (lub przynależności) rzeczywistej; 2) umowna nazwa programów, planów operacji, ćwiczeń wojskowych itp."

12. KSP - Korpus Sił Powietrznych

13. KUSZA - ręczna broń miotajca, rodzaj łuku przymocowanego do łoża z kolb, strzelajca bełtami. Używana głównie w XII-XVI w.

14. KUTER - "mały, szybki i zwrotny okręt bojowy lub specjalnego przeznaczenia do wykonywania określonych zadań bojowych, np. kuter rakietowy, desantowy, patrolowy."